کلاه سرخ
خورشید تان را از آسمان ما بر گرید
که این روشنایی تاریک
چشم ستاره گان ما را کور کرده است
خنگ شب در اصطبل حادثه سُم می کوبد
و سوار کاران بی لگام
در جشن خر دوانی روزگار
دجال ابتذال را
کلاه سرخ بر سر کرده اند
و فاتحان کوچۀ بن بست
انجماد باور خود را
شناوران آب های یخزده اند
خورشید تان را از آسمان ما بر گرید
جدی ١۳٨٨خورشیدی شهر کابل
