 |
سیمرغ
هر بی خــدا به کشـــتی ما ناخدا مخواه
در راه نـور هـــمـدم نـــــا آشــنا مخواه
سیمـــرغ قله های غـــرور زمـانه باش
کام دلــت ز پســـتی همـــت روا مخواه
ای رو گـــرفـته از حـــرم پاک آفـــتاب
زنــگار را به شیـــشۀ دل آشـــنا مخواه
تا آخـــرین دمــی که شگـــوفد گل شفق
شمشیر حق ز قبضۀ مــردم جدا مخواه
ای عاشـق شکــوه گل و تاج سبــز کاج
زین شوره زار سرد سترون گیا مخواه
بر مـن مگـو حـکایت غمناک تیـره گی
ققنوس را به سَــردی شـب مبتلا مخواه
شهر کابل تابستان ١٣٦٣
