نستوه نادری در پشت میله های زندان

سوم می برابر است با روز جهانی آزادی بیان، چیزی که در افغانستان خفه می شود، اریکه نشینان در برابر هر انتقادی خشمگین می شوند و در نخستین اقدام می خواهند خبر نگاری را در پشت میله های زندان اندازند تا خاموشش کنند. از روز دوم ثور ۱٣٩۱ نستوه نادری به دستور لوی سارنوال در نظارتخانه انداخته شده و به گونۀ منظم شنکنجۀ روحی می شود.

او را به سبب انتشار برنامه یی در پیوند به فساد شهردار کابل و فساد شهرداری که ظرف یکی دو سال گذشته ملیون دالر را به نام سرک سازی در کابل آب و خاک کرده است، و هم چنان به سبب  نشر بر نامه یی در پیوند به فساد مالی وزیر ترانسپورت، زندانی کرده اند تا هم اکنون صدایی نه از نهاد های گویا مدافغ حقوق بشر و آزادی بیان بلند است و نه هم از آن سازمان ها و اتحادیه های گویا خبر نگاران که به گفتۀ مردم آب خود را پُف کرده می خورند و سخن جز به مدار نیت سلطان نمی گویند، نا گزیر خود در تنهایی دست به اقدام شدم و این نوشته را به مجلس نماینده گان دادم. دست کم  کسانی بدانند که این جا دموکراسی برای باند های مافیایی است نه برای دیگران که من به همین دیگران تعلق دارم.
پرتو نادری


به نام آفریدگار حق و عدالت
نماینده گان گرانقدر مردم افغانستان سلام و رحمت خداوند بر شما باد!
من نصرالله پرتونادری هستم، کسی که نه او را مقامی در دستگاه دولت است و نه هم جایگاه در ردیف زورمندان. از مرز شصت ساله گی گذشته ام و دست کم چهل سال است که می نویسم، برای این سرزمین زخم آلود، برای هموطنان گرسنه ام که هر یک فریاد خون آلودی در گلو دارد و زخم های بر اندام.

من نیز امروز به این جایگاه، به خانۀ مردم به زبان دیگر به خانۀ خودم به داد خواهی آمدم. هرچند  در سرزمینی که بر گوش ها و دل های بلند پایه گان مُهر است؛ چشم آن دارم تا در خانۀ مردم به فریاد یک شاعر و نویسنده یی که تا هنوز دستانش با صلۀ هیچ سلطانی و اورنگ نشینی آلوده نشده است، گوشی فرا دهند.

نماینده گان بزرگوار! در سرزمینی که سلیقه ها و رابطه های شخصی حاکم می شود، بیان حقیقت خود مصیبتی است بزرگ  که نمی توان به هیچ آقای به مقام رسیده ای گفت که بالای چشم شما ابروست.

فرزند من نستوه نادری گردانندۀ برنامۀ جنجال بر انگیز « سرزمین من » در تلویزیون نورین هرازگاهی پای از گلیم آن سوتر می گذارد و به آقای به جا رسیده و از خود راضیی می گوید که بالای چشم شما ابروست!

اخیراً او برنامه های را در پیوند به فساد اداری در شاروالی کابل و کارهای بی کیفیت آن که میلون ها دالر را به هدر داده است، گفتگویی داشت با آقای نواندیش، شاروال کابل که در برنامۀ « سرزمین من » به نشر رسید. در این بر نامه مشاور حقوقی پشین شاروالی فضل احمد فروتن با ارائۀ اسنادی شاروال را متهم به فساد اداری کرده بود، تا جای که ما اطلاع داریم شاروال به لوی سارنوالی افغانستان شکایت کرده که گویا نستوه نادری او را توهین کرده است. به همین گونه او برنامه یی انتقادی را در پیوند به فساد اداری در وزارت ترانسپورت  داشت، که خشم وزیر ترانسپورت را برانگیخت. اصل همین است، اما مقامات لوی سارنوالی بدون هیچ گونه دلیلی نستوه نادری را به روز شنبه  دوم ثور سال روان ۱٣٩۱همراه با دو تن از همکارانش به بهانۀ این که گویا پرسش هایی در رابطه به نشرات تلویزیون نورین دارند به سارنوالی فرا می خوانند و بعد دیگران را رخصت می کنند و نستوه نادری را در نظارت خانه می اندازند. بی آن که بگویند چرا؟

در حالی که برسی هرگونه تخطی رسانه ای به کمیسیون رسانه ها پیوند دارد، نه به لوی څارنوالی؛ می خواهم به روشنی بگویم که من نگران زنده گی فرزند خود هستم. من باور دارم که قانون چنین نمی گوید که آن ها کرده اند. آن ها خود قانون را زیر پا کرده اند .آنانی که به نام قانون، قانون را زیر پا می کنند، باید در پشت میله های زندان باشند نه خبرنگاری که می گوید: آقای شاروال تو خود هم کوزه خری هم کوزه فروش؛ یعنی هم شاروالی و بر اساس گزارش های رسانه ها هم مالک شرکت های ساختمانی که شرکت قویاش یکی از آن هاست که با کار بی کیفیت خویش ملیون ها دالر را به نام ساختمان جاده های شهر کابل تاراج کرده است. من از شما امید دادخواهی دارم!

پرتونادری
مدیر مسؤول ماهنامۀ سپیده