به برگۀ پیشین به برگۀ اصلی به برگۀ بعدی  
 

شعــلـۀ طــــور

شـب که رویـای تو در دیــدۀ ما می­ آید
هـــمه ذرات وجــــودم به نـــوا می ­آید
غـم تو در دل من مـی­رسد از راه دراز
چـــون عقــابی که شب بال­ گشا می ­آید
جلـــوۀ عشق تو در سینۀ من صبح امید
گویا شعـــلۀ طــــوری ز خـــدا می ­آید
می­ شگوفد چو خـیال تو به چشمم آرام
اختری هست که شب­ها به فضا می­ آید
کاروانی به گــــمانم به رۀ نـور تپـــــید
دَمــــبدم ازدل این دشت صـــدا می آید
با خبر باش که پرتو چو درد پردۀ شب
همچو خورشید سحر سوی شما می­آید


ثور 1356 گیزاب ـ ارزگان