با خیال سیاه زلفانت

شب چو بی تو کنار شــب بودم
زخـــمه بودم به تار شـب بودم
این کــــبود آسمـــان خـبر دارد
شهــــریـار دیــــار شـــب بودم
با خــــــیال ســیاه زلـــــفانـــت
روح نا اســــــتوار شـــب بودم
همچو حـلاج اخــتران ای­دوست
تا سحـــرگه بــه دار شـب بودم
در دو چشمم ســـتاره می­خــندید
پُـــر ز گل از بهــار شـب بودم
در تــــنم نبـض آبـــنوســان بود
شــب چو بی­ تو کنار شب بودم

جوزا 1374 شهرکابل