به برگۀ پیشین به برگۀ اصلی به برگۀ بعدی  
 

نينواز نور

شب بي ­تو از ستاره صــدايي نمي ­رسد
شیـــپور ماهـــتاب بـه جايي نمـــي­ رسد
در گوش سنگــزار سياهي درين سكوت
از نيـــنواز نـــور نـــوايي نمـــي ­رســـد
زين رود بار حادثه چون بگذرم كه هيچ
بر فـــرق پيل مـــوج عصايي نمي ­رسد
چـــندين بهار آمـــد و امـــا دريــن چمن
يك ســـبزه هـــم به نشو نمايي نمي ­رسد
در خونزمين سوگ به جز بوته­هاي دود
ســـــرو بلـند ســـبز قـــبايي نمـــي­ رسد
پُر گشته گوش دشت ز فـــرياد اهــرمن
نـــوري ز چلـــچراغ درايي نمـــي ­رسد

                       شهر كابل بهار ١٣٧٣