دموکراسی یعنی من هم هستم

کارشناسان عرصۀ علوم سیاسی بر این باور اند که امروزه دموکراسی بیشتر از هر زمان دیگری در جهان گسترش یافته است. گسترش دموکراسی در سطح جهان می تواند به این مفهوم باشد که نظام دموکراسی و نظام های مخالف خویش را گام به گام  از میدان حکومتداری و رهبری جامعه بیرون می سازد. البته این سخن به این مفهوم نیست که دموکراسی همان رویای آخرین انسان در تأمین عدالت، برابری و آزادیست؛ بلکه دموکراسی از روزگاران پیش از میلاد تا هم اکنون مخالفان منتقدانی داشته است و دموكراسي این همه راه را همگام با مخالفان و منتقدان  خود پیموده  است.

با گذشت زمان هر قدر که مفهوم دموکراسی رو به کمال میرود به همان پیمانه انتقاد از دموکراسی نیز ابعاد تازه تری پیدا می کند. این امر نشان میدهد که دموکراسی نظام بی خطر نیست. یعنی اگر در یک جهت دامنۀ آن گسترش یافته و مفهوم آن شاخ و پنجه کشیده است در جهت دیگر او می تواند در هر گام با مخاطره یی  نیز رو به رو شود.

استقرار دموکراسی در یک جامعۀ معین تنها و تنها نمی تواند در نتیجۀ گسترش جهانی دموکراسی پدید آید. بدون تردید جریان های جهانی دموکراسی می تواند مخاطره های بیرونی دموکراسی را در یک کشور کاهش دهد. می تواند یک دموکراسی نو پا را کمک  کند تا توان راه رفتن با گام های خود را پیدا کند؛ اما این شرایط اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی یک کشور است که  می تواند بقای دموکراسی در آن جامعه را تضمین کند.

نکتۀ قابل یاد کرد دیگر موجودیت نیت و ارادۀ پیروزی دموکراسی در یک  کشور است که می تواند  دموکراسی را به پیروزی برساند. در جامعه یی که در آن اراده و نیتی برای پیروزی دموکراسی وجود نداشته باشد، با شعارهای دموکراسی نمی توان به جامعۀ دموکراتیک و قانون سالار دست یافت.

شاید بتوان گفت که نظام دموکراسی جز همان تبلور ارادۀ مردم چیزی دیگری نیست؛ اما این اراده زمانی می تواند پایدار و کارساز بماند که تبلور آگاهانه داشته باشد. رفتن در پای صندوق های رای به گونۀ تفننی و یا تصادفی تا رفتن آگاهانه به رای دهی  بسیار متفاوت است. می گویند هر فکر، هر اندیشه و هر آرمان زمانی به یک نیروی بزرگ شکست ناپذیر بدل می شود که مردمان یک کشور آن را بپذیرند.آرمان دموکراسی، رسیدن به عدالت، برابری و آزادی است؛ اما اگر این آرمان به صورت آگاهانه  به وسیلۀ مردم پذیرفته نشود، دموکراسی نمی تواند به گل و ثمری برسد.

دموکراسی خود آگاهی است. دموکراسی انتخاب آگاهانه و آزادانه است. دموکراسی انتخاب از سر ناگزیری و اکراه نیست. همین مسأله است که نتایج  بعضی از انتخابات را زیر سوال می برد. دموکراسی، پذیرش دیگران است. دموکراسی سلطۀجبارانۀ یک جهت بر جهت های دیگر نیست. دموکراسی یعنی من هم هستم. از دموکراسی باید حمایت کرد چون ناکامی دموکراسی فاجعه آور است. ناکامی دموکراسی به مفهوم پیروزی استبداد و خودکامه گیست، استبداد هگونه روزنۀ عدالت را به سوی مردم می بنددد. استقرار دموکراسی به مبارزۀ دموکراتیک و آگاهی از ارزش های دموکراسی نیاز دارد. ما باور داریم  که مردم  بدون دست یابی به آموزش های مدنی و بدون رسیدن به حقوق مدنی خویش نمی توانند به شاًن مدنی خود دست یابند.

های، ای نقاش، ای برادر
نگرش عمودی بیدل
ما و پاکستان بارِ دوم
دو گلِ میخک از آن روز
در آن سوی خط قرمز
خاموشی آیینه
حیدری وجودی
جلیل شبگیر پولادیان
تا پلکانِ هشتاد
پیلان سفیدی سلطانی
از حسنک وزیر تا اجمل
تا بارانِ دموکراسی
آن هفت خوانِ رستم
بازارگانِ بغداد
تا آن مثلثِ مهربانی
آن تارِ خامِ گسسته
ماجرای شعرِ زیبایی
ستایشگرِ آزادی
خراباتیان سوگوارِ کابل
در سوگِ آن چراغدارِ صدا
گلِ سوری پَرپرَ شد
فریادی برای همۀ زنان
آیا شعرِ فارسی دری در
خورشیدی من کجایی
ماۀ شبِ تار کجا رفته ای
نگرشی تازه بر زنده گی غبار
نگاهی به طنز های نجیب الله
ازهر فیضیار غزنوی
کتابسوزان در انجمن
نگاهی به فراسوی بدنامی
سالنمای بت شکن
و آن نهالِ پنجاه ساله
در امتدادِ دریا و آن شبِ
لحظه ها و خاطره ها
از دهکده و دریا
منارِ جام در فهرستِ آثار
در سراپردۀ تندیس ها
پاسخی به داکتر مِهدی
همان آش و همان کاسه
پیشینۀ پارلمان یا شورا
نقشِ احزابِ سیاسی و نهاد
مطبوعاتِ آزاد در افغانستان
آب و دانۀ رُمان نویسی
خون را به را به سنگفرش
شعرِ سیاسی و چگونگی آن
Email_13
آیه های منسوخ
نخستین جوایزِ ادبی
تجربه و چگونگی آن
جامعۀ مدنی در اندیشۀ فارا
در حاشیۀ قیامِ سوم حوت
خواب آلوده گانِ دموکرات
رنگین کمانِ واژه و آفرینش
نکته ها در ارتباط به گزارش
پیک خورشید و سه دیوان
با مُشکِ آبی تا درایی بغداد
بخشنده آتش
یک سده روزنامه نگاری
چند سطرِ کوتاه برای اسحاق
سطرهای پراگنده یی برای
پاییزیی بی برگشت
دریا در کوزه یی نمی گنجد
سیرِ تاریخی فانون اساسی
دموکراسی یعنی من هم هستم
شعرِ آگاهی شعرِ آرمان
پیام جشنِ شعر خوانی
مفهوم و ساختارِ پارلمان
داریوش در حاشیۀ دو نفری
به دنبالِ تداومِ فریاد
پیش درآمدی بر طنز نویسی
یکی دو نکته در بارۀ جامعه
در کوچه باع های شعرِ کمال
آزادی در زندان
در حاشیۀ زبان و ادبیاتِ ترک
آزادی بیان