با نام تو
ای نـــام تـــو تمامـــت انــــــدام آفـــتاب
با نـــام تـــو که زنـــده بـــود نام آفـــتاب
دنـــیای من چو طــــور تجلـی همی کند
جایـــی ندیده هیـــچ کسی شـــام آفـــتاب
بال و پری کشـــودم و رفتـــم به بیکران
چون مـــرغکان نـــور من از بام آفتاب
گل مـــی کنـــد تـــرانة سبـــز جـوانه ها
روی لبــــــم همـــیشه ز پیـــغام آفـــتاب
بگـــذار تا به رقـــص در آیـــم تمام عمر
در دشت هـــای روشـــن و پدرام آفـتاب
مســـتم من از حقیـــقت دریای زنــده گی
زان می که ســـر کشیده ام از جام آفتاب
« پرتو » ترا شکوه هزاران ستاره است
تا همـــــت بلـــند تـــو شـــد رام آفـــتاب
عقرب ١٣٦٦ خورشیدی ریشخور ـ کابل
