اسیر لحظه ها
ای طلـــــوع رازنـــاک آفـــــتاب
خنـــدۀ گلگـــــونۀ جــام شـــراب
ای غـــــرور کاج های بی خزان
آشـــنا با اختـــــــران کهکـــشان
ســـاقی بـــــــزم تمـــنای دلـــم
بی خبـر از تشــنه گی هــای دلم
نغـــمۀ امـــواج مســـت رودبـار
صبحگاهان تاج ســـرخ کوهسار
پهـــنۀ اندیـــشه هــایم جــای تو
خـــلوت پــاک دلـــم مـــاوای تو
در رگ گل هـا نشاط زنـــده گی
اختـــران را مـــایۀ تابـــنده گـی
شـــب مرا اندیـــشۀ ســـوزان تو
غـــرق ســازد در دل توفـــان تو
در نهــادم فـــتنه هـــا انگیــختی
بـادۀ غـــم در دل مـــن ریخـــتی
بعداز این باید بسوزم من خموش
از چه کردم در دل توفان خروش
چشــم در چشــمان من تا دوختی
باوَرَت نایـــد کــه جانـــم سوختی
شـب خیال تُسـت در چشــمان من
ای غــم تو در دل و در جـان من
تا شکـفــتی در دلـم چون آفــتاب
مرده در من شام سَرد اضـطراب
لحظه هـــای من زیادت دلــپذیر
من ازآن درلحظه های خود اسیر
آفـــتاب ســـرزمیـن جـــان مــن
آتـــش بشـــکـــفتۀ پنـــهان مــن
آتــشی پیوســته می ســوزد مرا
تا رمـــوز عشـــق آمـــوزد مــرا
حوت ١٣۵٨ شهر شبرغان
