به برگۀ پیشین به برگۀ اصلی به برگۀ بعدی  
 

نسل سوخته

در شهر دود و آتش و باروت
دروازه­ های باغ تبسم را
آن­ گونه بسته اند
کاین­ جا تمام  روز
یک نسل سوخته
بیگانه با تبسم و لبخند
                    نابود می شود

شهر کابل تابستان ١٣٦٧ خورشیدی

 

  
شعر من
قصۀ باغ
انا الحق
کبوتر سپید
درخت
عقاب اوج­ های نور
اسیر لحظه ­ها
هدیه
تجربۀ بلند پرواز
باغ سبز لحظه ­ها
همسفر آفتاب
مزرع کبود باور
سنگر شکسته
شکوفۀ آتش
به تجربه می دانم
آفتاب جاری جاوید
با حضور تو
عقاب
پرنده
از اوج از سقوط
در رهگذار حادثه
بامداد تاریخ
قصیدۀ بلند هستی
سیمرغ­ لحظه­ های شهادت
سُرود جاری باران
به واصف باختری
شکفته­ روی ­ترین لحظۀ دیدار
به همه زنان جهان
کنار خندق نفرین
نشاط فتح هفت اقلیم
شاخه یی از جنگل خورشید
از پندار تا دیدار
فانوسی بردرگاه تشنه­گی باران
قفلی بردرگاهِ خاکستر
از باغ­ های نور و آیینه
پاره سنگی در چاهسار
در سوگ واژۀ صدا
چمنزاران سرخ آفتاب
تابوت شاخه­ ها
جنگل زیتون
با نام تو
دید بان
من آن دریا دلی دریا نوردم
تصویر تو
دریاچه­ ها
گلخانۀ گل­ های سبز
نسل سوخته
آنک نان
صدا