دریای تشنه

باز از چشـــمان مـــن خوابـــم پَرید
در هجـــوم ســــرکـــش رویـــای تو
بــاز ره زد در فـضـــای خـــــاطرم
اخـــــتران روشــــــــن زیـــــبای تو

می نشـــــینم پشت دیـــــوار خــــیال
می پَــــرد اندیـــشه ام سوی جــنون
می بَــــرم تا نـــامی از تو زیــر لب
می شود بت های جــانم سر نگــون

یـــاد گـــــــرم لحـــــظۀ دیــــــدار تو
ساغــــــرم را کـــرده لبـریز شراب
باز می خواهـم که در این نیمه شب
سر کـــشد در دیــــــده گانم آفــــتاب

شب که بر دریــــای ذهــــن تشنه ام
زورق یـــــاد تو پــــــیدا مــــی شود
درد تو گل می کــــند در جــــان من
هست و بودم مــــوج دریا مـی شود

میزان  1354 شهر تالقان