صدای آخرین

چقــــدرهـــــا دور گــــریدم زتو
ای نگاهـــت قــــصه گوی مستیم
روشــــنی چــشم من خاک درت
ای فــــــدای هســــــتی تو هستیم

بســــته بـــودم با تو پیـــــمان ابد
روزگارم این چنــــین آواره کرد
ساغـــــر ما بود لبریز از شراب
دستی آمـــد ساغـــر ما چپه کرد

کی گریزم رنگ رسوایی گرفت
تـــیری بودم از کمانی جسته ای
جزرمیدن چاره ام دیگر چه بود
تــو ببخــــشایم اگـــــر آزرده ای

ما و تو پیـــمان هســتی بسته ایم
تا صــدای آخـــــرین قلب خویش
هـــر کجـــا باشـم تو در یاد منی
خفته رویای تو در چشمم همیش

تو بمان ای غــــنچۀ رنگــین من
در بهـــار انتــــظارم بی خــزان
تو بمان تا روزی آیم چون نسیم
خـــــنده بخـشم بر لبانت جاودان

در دل شب هــــای انـــدوه گران
اشک از چشـــمان زیبایت مریز
مادرت را دل پریشــان تو مساز
تا تـــوانی  تو ز انــــدوهم گریز

بر سر پیمان تو ایستاده ام
تو به من مهر جفاکاری مزن
گر به ظاهر  دور گردیدم زتو
این بود از فتنۀ چــــرخ کهن

قوس  1355 گیزاب ارزگان