از یمگان تا گیزاب
شور در سر خـنده بر لب چون مِـی نابم کنون
کس چه میـداند که من در خویشـتن آبــم کنون
جنبشی در هر سلـــول جـان من افــــتاده است
ساحـــل خوابــــیده داند مـــوج بیـــتابم کـــنون
آفــــتاب صــــبح امــــیدم مگـــــر شب های تار
در نگاه راه پیمایــــان چــــــو مهـــــتابم کنون
خون من جاریست در رگ های گل های شفق
تا که چشــم زنـده گی را گـــرمی و تابم کنون
من کــــویر خشک و بی آوای شب هـــا نیستم
باغ صـــــبحم من ز خــــون نور شادابم کنون
جنبش پــــیوســـتـه هســــتی مـرا در بر گرفت
من زتوفــان قصه خوانم نی به گـــردابم کنون
عمـــری در زندان یمگان بود ناصر شمع راه
من چو او افــــتاده در زنـــدان گــــیزابم کنون
ســجده جــز بر آســـتان عشق، جـــان من نزد
راه مسجد من چه جویم چون به محرابم کنون
ثور 1356 گیزاب ارزگان