سر نوشت

روزهـــای شاد از چشمم گریخت
مرغ شب بر شاخۀ عمـرم نشست
ای دریـــغا باز مـــی بینم کـــنون
خـــنده های طعـــنۀ مـردان مست

بســــته شـــد دروازۀ امــــید هـــا
سخــت با دسـتان شوم سر نوشت
در دل من هیچـــگاهی زنــده گی
دانه یی از آرزو مـــندی نکـــشت

در پـی او اشک من دنـــباله یافت
در شبان خــــــامُـش  بی نور من
پـــــــردۀ اسرار قلب مــــــن درید
پنجه هـــــای سر نوشت کـور من

قوس  1354 شهر کابل