باران نـوروز

چـــه کـــردی با دل بشکســـتۀ من
کــه میـــسوزد درون ســـینۀ تنگ
زنو چشـــمان مـن با اشک خونین
زنــد بر پردۀ دامـــــان مــن رنگ

گـــــرفتی دست من با مهـرسوزان
مرا بردی به اوج شـــور ومســتی
چه خوش با سازرویا های شیرین
سکـــوت دلنشـــــین مـن شکســتی

رســـیدی با شـــرار مــژدۀ خویش
چـــراغی در شـــبم روشن نمودی
چو باران های شاد صــبح نوروز
بیابـــــان دلـــــم گلشـــــن نمــودی

حمل  1354 شهر فیض آباد