دیداری در پندار

همچو شهــــزاده گان عهد عتیق
اندکی خشمگـــین ومغــــــرورم
این چـــه روزسپــید ونورانیست
کاین چنین بیکــــــرانه مسرورم

خـــشم دردیــــده گان مـــن پــیدا
در دلـــم خـــنده میـــــزند امــــید
نازم این روز دلـــپذیر و قشنگ
خنده دارد به سوی من خورشید

در دلـــم این دل تپــــیده به خون
میـــرسد مژده هـــای دور خیال
روزگــــار ســــیاه بگــــذشــــته
خــــــاطرم را نمانــده گرد ملال

 در ســــرا پردۀ خـــــیال لطیف
آفـــــتاب ســـــــپیدی مـــــی بینم
با او از شاخــــــسار سبـــز امید
شـــاخۀ پر شگـــــوفه مــی چینم

من چو شمــعی به سینۀ فانــوس
دوســــتان دَور من چـــو پروانه
هـــــر یکی آرزوی من خـــواهد
در دلـــــم حشمتیست شاهــــــانه

بعـــــد ایامی تــــــیره وغمــناک
آفـــــــتاب قشــــنگ من خــــندید
صبح عیشی به شام تـیره شگفت
دل به مســــتی درون ســینه تپید

دلو  1355 گیزاب ارزگان