غروب عید

آفـــتاب زرد و بیـــمار غـــــروب
میـــشود از چـــشم روزن ناپدیـــد
مـــرغ شب دنــبال او گسترده بال
با دل تاریک و خـــــالی از امـــید

آسمان خامــوش می گردد زشوق
در غــــبار تیره گی های غـروب
مـرغکان برشاخه ها سر داده اند
غمگیــــنانه باز نجــوای غــروب

میــــرسد از دور در گــوشم گهی
هـــای هوی کودکان از کـوچه ها
خــــیره می بینم زپشــت پنــــجره
تـا کــــران دور دســـت بیـــصــدا

میشگوفد چون گل رنگین به شب
در نگاهـــم نقـــــش اشک مــادرم
می چکــــــد از نـــاودان آســـمان
هســـتی این شام غـــربت بر سرم

قوس عید قربان  1355 گیزاب ارزگان