شام و تنهایی

شــــام ها میـــــرسد از راه دراز
بر دَر خـــــانۀ من سرد و ســیاه
پشـــت دَر همــــهمه آغــــاز کند
مثل یک وســـــوسۀ شــــوم گناه

زیر لب نغــــــمۀ غـم میـخـــواند
از طنیـــنش دل من مــی لـــرزد
تـــیره گردد همه جا روی زمین
تا که ایـــن دیو ســـیه می خــندد

نفسش داغ و پر از نفـرت و کین
هــمــــۀ هســــتی من میســــوزد
میشود تـــــیره جهـــان در نظرم
تا که چشمش به دو چشمم دوزد

پنـــجه بر پنجـــرۀ خانه به خشم
میــــزند همچـــو یکی دیو ســیاه
لـــــرزه یی می فتد از غم به دلم
میـــشود روی لبــــم خـــنده تـباه

غصه مــــی آورد و اشک روان
تا دل و چشـــم مــــرا رنگ زند
از رۀ پنجــــره خـــاکســـتر شب
خشمگـــین بر سر و دوشم فگـند

حمل  1356 گیزاب ارزگان